Autisme en antidepressiva: waarom ik toch begon

antidepressiva

Mensen die mij een beetje kennen, hebben het mij geregeld horen zeggen: zolang het echt niet hoeft, begin ik niet aan medicatie. Als iemand anti-medicatie was, was ik het wel. Toch ben ik in november 2018 aan antidepressiva begonnen. Wat heeft voor deze ommezwaai gezorgd?

Leven met autisme is niet eenvoudig. Toch lukte het me jarenlang om zonder medicatie door het leven te gaan. Ik had zeker moeilijke tijden, zoals een burn-out, paniekaanvallen en het verlies van mijn woning, werk en auto. Maar tussendoor voelde ik mij redelijk in balans. Zolang mijn leven in balans was en ik genoeg rust kreeg, ging het goed. Dat zullen veel mensen met autisme wel herkennen.

Chronische hyperventilatie

Toch veranderde er iets. Een paar jaar geleden kreeg ik flinke last van chronische hyperventilatie. Ik heb al bijna 20 jaar last van een angststoornis en periodes van hyperventilatie. Maar dit keer lukte het mij absoluut niet om de focus van mijn ademhaling te krijgen.

Het resultaat was dat ik de hele dag geforceerd ademde, mij nergens op kon concentreren en allerlei psychische en lichamelijke klachten kreeg. Zelfs op rustmomenten kwamen deze klachten naar boven. Ik kan je vertellen dat het leven echt niet leuk meer was. Goed slapen werd een zeldzaamheid.

Therapieën

In het verleden heb ik allerlei therapieën en behandelingen gehad, onder andere voor mijn angststoornis. Ook heb ik verschillende psychologen en psychotherapeuten gehad. Van alle behandelingen heb ik enorm veel opgestoken, vooral van een training voor volwassenen bij het Dr Leo Kannerhuis.

Ik kan zeggen dat ik gigantisch veel geleerd heb. Toen ik met mijn chronische hyperventilatie opnieuw bij een psycholoog kwam, kwamen we al snel tot de conclusie dat er niets meer bij te leren viel. Wel werd mij antidepressiva aangeboden. Dit heb ik beslist afgewezen. Ik wilde op eigen kracht verder komen. Zo heb ik dat altijd gedaan.

Toch medicatie

Een tijd ploeterde ik door. Periodes van rust en hyperventilatie wisselden elkaar af. Ik merkte dat ik steeds vaker last kreeg. Ik voelde mij bijna altijd gespannen en dat was mij aan te zien. En dat terwijl mijn leven echt wel in balans was.

Toen ik vanuit mijn werk als ervaringsdeskundige in gesprek was met een cliënt, vertelde zij mij hoe blij ze was met haar antidepressiva. Ze sliep veel beter, was minder prikkelgevoelig en haar gedachten dwaalden eerder af van haar angstgedachten. Ze was zo enthousiast dat ik het intens voelde. Dit wilde ik ook!

In eerste instantie durfde ik het niet. Ik besloot meer mensen om ervaringen te vragen. Ook las ik veel op internet. Ik begon te beseffen dat medicatie niet alleen troep is met allerlei bijwerkingen, maar echt kan helpen. Ik had het moment bereikt waarop ik op eigen kracht niet meer verder kwam. Zou een pilletje per dag dan echt niet kunnen helpen?

Bijwerkingen van antidepressiva

Ik besloot het te proberen. Via de huisarts kreeg ik een zeer lage dosis antidepressiva voorgeschreven. Aangezien ik wist dat er waarschijnlijk bijwerkingen zouden komen, zorgde ik ervoor dat mijn agenda bijna leeg was. Vervolgens startte ik.

De eerste dagen voelde ik mij vooral suf en draaierig, alsof ik had gedronken. De sufheid hield aan en ik voelde me een beetje koortsig. Vooral de sufheid was slopend. Ik merkte dat ik de eerste week weinig aan kon. Het liefst was ik thuis, waar ik het rustig aan kon doen. Ik was echt blij dat ik zo weinig gepland had! Ook voelde ik me weken opgeblazen, waardoor ik continu moest boeren. Dit zorgde weer voor misselijkheid.

Na anderhalve week merkte ik dat de sufheid eindelijk afnam. Ook voelde ik me steeds minder opgeblazen. Gelukkig! Ik vond het echt niet fijn om uit de running te zijn en me de hele tijd ongemakkelijk te voelen.

Tussendoor had ik evaluaties bij de huisarts. Nu de ergste bijwerkingen voorbij waren, begon ik de werking te merken. Ik voelde me al rustiger. Gedachten dwaalden eerder weg, waardoor ik mijn focus minder bij mijn ademhaling kon houden. Toch voelde het alsof het nog niet genoeg was. De huisarts stelde voor om mijn dosis te verdubbelen, zodat ik op de standaard dosis zat.

Ik was wel even bang voor nieuwe bijwerkingen, maar dat viel mee. De opgeblazenheid kwam tijdelijk terug, maar dat was alles. Mijn lichaam was grotendeels aan de stoffen gewend.

Een gelukkiger leven

Maar hoe gaat het nu? Ik kan echt wel zeggen dat ik een stuk gelukkiger ben sinds ik antidepressiva slik. Iets waar ik zo tegen ben geweest, helpt mij nu ontzettend. Het is gewoon wonderlijk dat zo’n klein pilletje zoveel invloed kan hebben op hoe je je voelt.

Ik voel me een stuk ontspannener. De hyperfocus die ik vaak op mijn lichaam had, zoals op mijn ademhaling, is grotendeels weg. Natuurlijk heb ik wel eens lichte klachten, maar dan verdwijnen ze sneller. Ook andere negatieve gedachten ben ik eerder kwijt. Echt een verademing! Een klein nadeel is wel dat ik eerder dingetjes vergeet. Ik loop nu vaker naar de keuken zonder te weten wat ik van plan was. =)

Mensen om mij heen merken echt een verschil in mij. Ik krijg veel complimenten over mijn uitstraling. Kennelijk kijk ik veel blijer uit mijn ogen. Dit is zelfs op foto’s te zien. Ook heb ik meer energie voor sociaal contact. Voorheen moest ik mij veel afsluiten om de hoeveelheid prikkels te beperken.

Natuurlijk is het geen wondermiddel. Eerlijk gezegd had ik gehoopt meer te kunnen werken, maar dat is helaas niet gelukt. Ook heb ik echt nog wel periodes met psychische klachten of slapeloosheid, maar daar zit dan een duidelijke reden achter. Dan heb ik toch te veel gewerkt en te weinig rust gehad.

Overweeg jij antidepressiva?

Het is absoluut niet mijn bedoeling om antidepressiva aan te bevelen. Dit is slechts mijn ervaringsverhaal. Ik ben puur aan medicatie begonnen omdat ik op eigen kracht niet verder kwam. Ik denk dat ik een van die mensen ben waarbij een stofje in de hersenen ontbreekt of te weinig wordt aangemaakt. De medicatie vult dat nu aan.

Ik zal anderen altijd adviseren om eerst op eigen kracht aan de slag te gaan: volg therapieën, ga mediteren, bezoek lotgenotengroepen. Zulke dingen hebben mij echt ver gebracht. Sowieso is een bezoek aan de huisarts een verstandige eerste stap. Maar als niets meer werkt… informeer dan naar de mogelijkheden.

Slik jij medicatie vanwege je autisme? Wat is jouw ervaring?

Comments

  1. Ik had na 6 weken het gevoel dat ik eindelijk mezelf was. Mij heeft het heel veel gebracht. Mijn probleem zat m in steeds weer terugkomende depressies, dat is nu veel minder.
    Ik ben het met je eens dat antidepressiva niet voor iedereen goed zijn. Maar met een goeie begeleiding door huisarts of psychiater kan het een echte oplossing zijn.

Speak Your Mind

*